• فیلم
  • سریال
  • برنامه
  • موسیقی
  • آناوطن
  • دسته‌بندی
اپلیکیشن‌های منه‌باخ
شبکه‌های اجتماعی
صفحات
خرید اشتراک
ساترا – سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازینماد اعتماد الکترونیکساپرا (سامانه پایش مردمی)

تمامی حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای موسسه فرهنگی و هنری همراه هنر آریا محفوظ می باشد.

آل پاچینو

آل پاچینو

Al Pacino

متولد 1940 آلفردو جیمز پاچینو 25 آوریل 1940 در نیویورک به دنیا آمد. مادرش رز جرادی و پدرش سالواتوره پاچینو اصالتا ایتالیایی بودند. آن ها دو سال بعد از تولد فرزندشان از یکدیگر جدا شدند. آلفردو به همراه مادرش نزد پدربزرگ و مادربزرگش به برانکس رفت. در نه سالگی به مصرف الکل و سیگار روی آورد و در مدرسه دانش آموز مشکل سازی بود. دوران دبیرستان را در مدرسه هرمن ریدر جونیور در نیویورک گذراند. با اینکه به بیس بال علاقه داشت ولی در تئاتر های زیرزمنی بازی میکرد و دوستانش به او لقب بازیگر را داده بودند. او در تست بازیگری دبیرستان هنرهای نمایشی نیویورک پذیرفته شد و به آنجا رفت. مادرش مخالف بازیگری بود بنابراین آلفردو خانه را ترک کرد و برای تامین هزینه کلاس های بازیگری کارهای مختلفی همچون جمله نامه‌بری، نظافت‌چی رستوران، مسئول دفتر پستی و سرایداری را تجربه کرد. او مدتی هم در مجله کامنتری مشغول به کار شد.مدتی بیکار و بی خانمان بود و اکثر اوقات در خیابان، سالن‌های تئاتر و خانه دوستانش میخوابید. آلفردو در امتحان ورودی اکتورز استودیو رد شد سپس به اچ‌بی استودیو رفت و با چارلی لاتن مدرس بازیگری آشنا شد. آلفردو بعد از 4 سال حضور در اچ‌بی استودیو سرانجام در آزمون ورودی اکتورز استودیو پذیرفته شد. بازیگری متد را در این مرکز زیر نظر لی استراسبرگ آموخت. او تجربه اکتورز استودیو ارزشمندترین اتفاق زندگی اش میداند و معتقد است لی استراسبرگ و چارلی لاتن نقش پررنگی در زندگی هنری اش داشته اند. آلفردو سال 1967 در تئاتر چارلز در بوستون یک فصل را گذراند و در نمایش برخیز و بخوان! از کلیفورد اودتس حضور یافت. اولین حقوق هنری او در این نمایش هفته‌ای ۱۲۵ دلار بود. نمایش هورا آمریکا از ژان کلود وان ایتالی کار بعدی او بود. در این کار به جیل کلایبورگ علاقمند شد. آن ها با هم به نیویورک رفتند. سال 1968 آلفردو در نمایش هندی به دنبال برانکس است ساخته ایزرائیل هورویتز 177 بار به روی صحنه رفت سپس در نمایش به آن آب نبات می‌گویند حضور یافت و جایزه اوبی بهترین بازیگر را دریافت کرد. بعد از این نمایش مارتین برگمن مدیر برنامه های آلفردو شد. این همکاری برای الفردو بسیاری مفید بود و در آینده کاری او تاثیر بسزایی داشت. سال 1968 به همراه کلایبورگ نامزدش در قسمتی از سریال ان‌وای‌پی‌دی بازی کرد. پدر کلایبورگ در آن زمان ماهیانه به آن ها کمک مالی میکرد. آلفردو سال 1969 در نمایش آیا یک ببر کراوات می‌زند؟ حضور یافت و جایزه تونی را بدست اورد. او دومین جایزه تونی خود را سال 1970 برای نمایش تمرین مقدماتی پاولو هومل کسب کرد. رابطه او و کلایبورک سال سال 1972 به پایان رسید. در دهه 80 با بازی در تئاتر بوفالوی آمریکایی از دیوید ممت نامزد دریافت جایزه دراما دسک شد. سال 1983 به همراه داستین هافمن و پل نیومن در کمپانی میرور تئاتر سرمایه گذاری کردند. سال 2002 در بازآفرینی نمایش ظهور قابل مقاومت آرتورو اوئی از برتولت برشت ایفای نقش کرد. اجرای او مورد توجه منتقدان قرار گرفت. او در سال 2010 بار دیگر به صحنه تئاتر رفت و نمایش تاجر ونیزی را اجرا کرد. این نمایش تنها در یک هفته یک میلیون دلار فروش داشت . آلفردو برای ایفای نقش شایلاک در این نمایش سال 2011 نامزد دریافت جایزه تونی بهترین نقش اول مرد شد. سال 2012 تا سال 2013 در بازآفرینی نمایش گلن‌گری گلن راس از دیوید ممت بازی کرد. ال پاچینو اولین نقش سینمایی خود را سال 1969 با فیلم ناتالی و من تجربه کرد. سال 1971 با بازی در فیلم وحشت در نیدل پارک مورد توجه فرانسیس فورد کوپولا قرار گرفت و برای بازی در فیلم سینمایی پدرخوانده انتخاب شد. بازیگران بسیاری از جمله جک نیکلسون، رابرت ردفورد، وارن بیتی و رابرت دنیرو برای این نقش تست دادند ولی در نهایت نقش مایکل کورلئونه به ال پاچینو رسید. مدیران استودیو فیلم‌سازی موافق بازی آل پاچینو در این نقش نبودند و نزدیک به سه بار تصمیم به اخراج او گرفتند. بازی ال پاچینو در این فیلم پرشور و پیچیده بود. او برای این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار نقش مکمل شد ولی در مراسم اسکار شرکت نکرد چراکه معتقد بود از مارلون براندو دقایق بیشتری در فیلم حضور داشته‌است و نقش او مکمل نبوده است. سال 1973 با بازی در فیلم مترسک نخل طلای جشنواره فیلم کن را بدست اورد. ال پاچینو در ادامه در فیلم های سرپیکو و پدرخوانده: قسمت دوم بازی کرد و برای هردو نامزد اسکار شد. سال 1975 در فیلم بعدازظهر سگی ساخته سیدنی لومت حضور یافت و دوباره نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. سال 1977 بازی در فیلم بابی دیرفیل نامزدی جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام را برایش به ارمغان آورد. بازی او در فیلم و عدالت برای همه در سال 1979 مورد توجه منتقدان قرار گرفت و آل پاچینو برای این نقش برای بار چهارم نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. سال 1980 او در فیلم های گشت‌زنی و نویسنده! نویسنده! بازی کرد. این فیلم ها حاشیه هایی را برای آل پاچینو به همراه داشت و در محافل هنری بشدت مورد نقد قرار گرفت. سال 1983 نقش تونی مونتانا را در فیلم صورت زخمی ایفا کرد. این نقش به یکی از نقش های ماندگار سینما تبدیل شد و آل پاچینو برای این نقش نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام شد. سال 1985 در فیلم بدنام محلی نقش افرینی کرد. این فیلم به دلایلی اکران نشد و در سال ۲۰۰۷ به عنوان بخشی از باکس ست پاچینو: بینش یک بازیگر منتشر شد. او در همان سال در فیلم ضعیفی به نام انقلاب حاضر شد. بعد از شکست تجاری این فیلم ال پاچینو 4 سال در هیچ فیلمی کار نکرد و مشغول اجرای تئاتر شد. سرودهای ملی ، کاملاً روشن ، ژولیوس سزار و ظهور قابل مقاومت آرتورو اوئی تنها بخشی از نمایش هایی هستند که آلفردو در این دوره اجرا کرده است. او بعد از 4 سال در فیلم دریای عشق بازی کرد. دیک تریسی، فرانکی و جانی و پدرخوانده: قسمت سوم کارهای بعدی او در سال 1991 اکران شدند. آل پاچینو سال 1993 برای بازی در فیلم بوی خوش یک زن، برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد و برای فیلم گلن گری گلن راس نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد شد. او در ادامه در فیلم های راه کارلیتو و مخمصه مقابل دوربین رفت. آل پاچینو کارگردانی را با فیلم مستند در جستجوی ریچارد تجربه کرد. سال 1997 نقش شیطان را در فیلم وکیل‌مدافع شیطان مقابل کیانو ریوز ایفا کرد. این فیلم به فروش ۱۵۰ میلیون دلاری در جهان رسید. دانی براسکو، نفوذی و هر یکشنبه کذایی دیگر کارهای او در اواخر دهه 90 بودند. آل پاچینو در سال 2000 فیلم قهوه چینی را کارگردانی کرد. کارگردانی این فیلم 3 سال زمان برد و علاوه بر کارگردانی، ال پاچینو به عنوان بازیگر و سرمایه گذار در این فیلم حضور داشت. این فیلم به همراه فیلم های بدنام محلی، درجستجوی ریچارد، دیباچه و مؤخر در مجموعه باکس‌ست پاچینو:بینش یک بازیگر سال 2007 نیز منتشر شده اند. در اوایل سال 2000 به آل پاچینو پیشنهاد بازی در بازی ویدئویی پدرخوانده داده شد که نپذیرفت. او سال 2006 در بازی صورت‌زخمی: دنیا برای تو است که شبه‌دنباله‌ای برای فیلم صورت‌زخمی است، بازی کرد. سال 2002 کریستوفر نولان فیلم نروژی بی‌خوابی را بازآفرینی کرد و آل پاچینو در این فیلم ایفای نقش کرد. بازی آل پاچینو در این فیلم تحسین شد و فیلم به فروش جهانی ۱۱۳ میلیون دلار دست یافت. سیمون ، مردمی که می‌شناسم و جیلی کارهای بعدی او بودند که هیچ یک در گیشه موفق نبودند. پاچینو بعد از بازی در فیلم تازه‌کار، در سریال فرشتگان در آمریکا نقش آفرینی کرد و برنده جایزه گلدن گلوب شد. سال 2004 در فیلم تاجر ونیزی و سپس در فیلم دو نفر برای پول بازی کرد. در اکتبر 2006، بنیاد فیلم آمریکا جایزه یک عمر دستاورد هنری را به ال پاچینو اهدا کرد. در همان سال کالج ترینیتی نیز به پاچینو عضویت افتخاری خود را اعطا کرد. فیلم های ۸۸ دقیقه و قتل عادلانه دیگر کارهای او در سال 2007 و 2008 بودند که با نقدهای منفی روبرو شدند. او سال 2010 در فیلم تو جک را نمی‌شناسی که زندگی‌نامه‌ اچ‌بی‌او فیلمز بود، بازی کرد و جایزه امی و گلدن گلوب را به دست آورد. در سال 2011 با بازی در فیلم کمدی جک و جیل به شدت مورد انتقاد قرار گرفت بطوریکه تمشک طلایی بدترین بازیگر مکمل مرد را دریافت کرد. سال 2011 با بازی و کارگردانی فیلم وایلد سالومه به جشنواره فیلم ونیز رفت و جایزه ژژر لوکولتر را بدست اورد. سال 2012 باراک اوباما رییس جمهور آمریکا ، نشان ملی هنر را به آل پاچینو اهدا کرد. در سال 2013 در فیلم فیل اسپکتور و سپس در فیلم دنی کالینز بازی کرد. او برای بازی در فیلم کمدی درام دنی کالینز، نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد شد. سال 2016 مراسم بزرگداشتی برای ال پاچینو برگزار شد که در این مراسم جایزه مرکز کندی دریافت کرد. او فیلم پترنو در سال 2018 کار کرد و سال 2019 در فیلم روزی روزگاری هالیوود اثر کوئنتین تارانتینو حضور یافت. سال 2019 برای اولین بار با مارتین اسکورسیزی در فیلم مرد ایرلندی همکاری کرد و نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او نقش جیمی هوفا را در این فیلم ایفا کرد و مورد تحسین قرار گرفت. بسیاری از منتقدان و روزنامه نگاران بازی ال پاچینو در این فیلم را شکوهمند توصیف کردند. سال 2020 در یک مجموعه تلویزیونی با نام شکارچیان بازی کرد. این دومین تجربه تلویزیونی ال پاچینو پس از فرشتگان در آمریکا بود. سال 2021 در فیلم خائن آمریکایی: محاکمه اکسیس سالی و خاندان گوچی حاضر شد. او به تازگی مشغول نقش آفرینی در فیلمی به نام بیلی نایت است. آل پاچینو مدتی با یان ترنت، مربی بازیگری نامزد بود. آن ها در سال 1989 صاحب فرزندی به نام جولی ماری شدند. بعد از جدایی این زوج، ال پاچینو سال 1996 با بورلی دی آنجلو بازیگر و خواننده آمریکایی آشنا شد. آن ها در ژانویه 2001 صاحب دو فرزند دو قلو به نام های آنتون جیمز و اولیویا رز شدند. این زوج سال 2003 از هم جدا شدند. آل پاچینو تاکنون با هنرپیشه های بسیاری از جمله تیوزدی ولد، جیل کلایبورگ، مارته کلر، کاتلین کویینلان، دایان کیتن و لیندال هابز در رابطه بوده است. او به مدت ده سال با لوسیلا پولاک بازیگر آرژانتینی نامزد بود.آل پاچینو در طول فعالیت هنری خود جوایز بی شماری را کسب کرده از جمله نه نامزدی اسکار (یک‌بار برنده) ، هجده نامزدی گلدن‌گلوب (چهاربار برنده)، پنج نامزدی بفتا (یک‌بار برنده)، سه نامزدی امی (دوبار برنده) و دو نامزدی تونی (دوبار برنده).او در سال 2001 جایزه سیسیل بی دمیل را بدست آورد. طبق نظر سنجی کانال ۴ بریتانیا، از نظر تماشاگران بریتانیایی، آل پاچینو بزرگ‌ترین ستارهٔ تاریخ سینما است. کارنامه هنری آل پاچینو بدین شرح است: بازی در فیلم های سینمایی : من، ناتالی / وحشت در نیدل پارک / پدرخوانده / مترسک / سرپیکو / پدرخوانده: قسمت دوم / بعدازظهر سگی / بابی دیرفیلد / ... و عدالت برای همه / گشت‌زنی / نویسنده! نویسنده! / صورت‌زخمی / انقلاب / دریای عشق / بدنام محلی / دیک تریسی / پدرخوانده: قسمت سوم / فرانکی و جانی / گلن‌گری گلن راس / عطر خوش یک زن / راه کارلیتو / دو بیت / مخمصه / تالار شهر / دانی براسکو / وکیل‌مدافع شیطان / نفوذی / هر یکشنبه کذایی / قهوه چینی / بی‌خوابی / سیمون / مردمی که من می‌شناسم / تازه‌کار / جیلی / تاجر ونیزی / دو نفر برای پول / ۸۸ دقیقه / سیزده یار اوشن / قتل عادلانه / پسر هیچ‌کس / جک و جیل / رفقای استوار / سالومه / منگلهورن / تحقیر / دنی کالینز / سوءرفتار / دزدان دریایی سومالی / دارزن / روزی روزگاری هالیوود / مرد ایرلندی / اکسیس سالی / سرای گوچی / فیلم های مستند : مدونا: راستی یا شهامت / درجستجوی ریچارد / پیشنهاد / آمریکا: بزرگداشت قهرمانان / می‌دانستم تو بودی / وایلد سالومه / بازیگردانی / مجموعه های تلویزیونی : ان‌وای‌پی‌دی / فرشتگان در آمریکا / تو جک را نمی‌شناسی / فیل اسپکتور / پترنو / شکارچیان / تئاتر : هندی به دنبال برانکس است / آیا یک ببر کراوات می‌زند / بدنام محلی / کامینو ریل / ریچارد سوم (دو بار) / تمرین مقدماتی پاولو هومل / بوفالوی آمریکایی / ژولیوس سزار / قهوه چینی / سالومه (دو بار) / هیوئی / ظهور قابل مقاومت آرتورو اوئی / یتیم‌ها / تاجر ونیزی / گلن گری گلن راس / عروسک چینی / خدا به آنطرف نگاه کرد / بازی های ویدیویی : صورت‌زخمی: دنیا برای توست / کارگردانی : قهوه چینی / سالومه / جوایز : اسکار : 8 نامزدی و یکبار برنده / جایزه بفتا : 4 نامزدی و یکبار برنده / برنده جایزه انجمن کارگردانان آمریکا / جایزه امی : یک نامزدی و دوبار برنده / جایزه گلدن گلوب : 14 نامزدی و پنج بار برنده / جایزه گرمی : یک بار نامزدی / جایزه انجمن بازیگران فیلم : 4 نامزدی و دوبار برنده / جایزه تونی : یک نامزدی و دوبار برنده / برنده جایزه کمدی آمریکایی / برنده جایزه انجمن منتقدان فیلم بوستون / جوایز دیوید دی دوناتلو : یک نامزدی و دوبار برنده / جایزه دراما دسک : دو نامزدی و دوبار برنده / برنده جوایز فیلم هالیوود / برنده جایزه حلقه منتقدان فیلم کانزاس سیتی / برنده جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری / برنده جایزه انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس / دو جایزه از هیئت ملی بازبینی فیلم / یک جایزه از جوایز انجمن ملی منتقدان فیلم / برنده جایزه اوبی / برنده جشنواره بین‌المللی فیلم سن‌سباستین / یک جایزه از جشنواره ستلایت / جایزه جهان تئاتر / برنده جشنواره بین‌المللی فیلم وایادولید / جایزه برتری سینمایی از جشنواره فیلم بوستون / شیر طلایی فعالیت حرفه‌ای از جشنواره فیلم ونیز / جایزه داناستیا از جشنواره بین‌المللی فیلم سن‌سباستین / جایزه یک عمر دستاورد هنری از جوایز گاتهام / سیسیل بی دمیل از گلدن گلوب / جایزه فیلم‌خانه آمریکایی از فیلم‌خانه آمریکایی / عضو افتخاری جامعه فلسفه کالج ترینیتی / جایزه یک عمر دستاورد هنری بنیاد فیلم آمریکا از بنیاد فیلم آمریکا / نشان ملی هنر / جایزه ژژر لوکولتر و شیر TS از جشنواره فیلم ونیز / جایزه ولتا از جشنواره بین‌المللی فیلم دوبلین / یک عمر دستاور هنری از گلدن کمرا / جایزه مرکز کندی / افتخارات : بزرگترین ستاره سینمایی تاریخ، نظرسنجی کانال ۴ / رتبه دوم «فهرست بازیگران برتر تاریخ سینمای جهان»، نظرسنجی سایت فیلم فور، اکتبر ۲۰۰۴ / رتبه چهارم «صد ستاره برتر فیلم در تاریخ»، مجله امپایر، اکتبر ۱۹۹۷ / رتبه سی و هفتم «بزرگترین ستاره‌های فیلم تاریخ»، مجله پریمیر، ۲۰۰۵ / رتبه چهل و یکم «بزرگترین ستاره‌های سینمای تاریخ»، انترتینمنت ویکلی / رتبه یازدهم شخصیت مایکل کورلئونه در فهرست «صد شرور برتر بنیاد فیلم آمریکا» / رتبه پنجاه و هشت شخصیت مایکل کورلئونه در فهرست «صد نقل قول برتر بنیاد فیلم آمریکا» / رتبه شصت و یک شخصیت تونی مونتانا در فهرست «صد نقل قول برتر بنیاد فیلم آمریکا» / رتبه هشتاد و شش شخصیت سانی در فهرست «صد نقل قول برتر بنیاد فیلم آمریکا»

صورت زخمی

1983 - ایالات متحده آمریکا

8.3

صورت زخمی

بی خوابی

2002 - ایالات متحده آمریکا

7.2

بی خوابی
ترکی دیلینده

پدرخوانده 1

1972 - ایالات متحده آمریکا

9.2

پدرخوانده 1